Verkokerd Perspectief als Surprise

denkraam

Dit jaar vieren we weer een sinterklaas/surprise avond. Iedereen is flink aan het werk. Geen kamer mag je in zonder aankondiging. De lijm is ergens , de boormachine is weg. Spannende tijden.

Ik ben nieuwsgierig, behulpzaam en word om die reden vaak in complotten betrokken. Mijn man is wat slordig in geheimhouding van surprisegeheimen, maar wil niets met mij delen. Ik zie een klein vw-busje van marklin rondslingeren. Mijn man heeft Frank, dat kan niet anders, want Frank spaart marklin huisjes en voertuigen. De volgende aanwijzing is dat ik per ongeluk zie dat er een lade gemaakt, geverfd en gedroogd wordt. Dat móet als grap een lade voor de groeiende platenverzameling van Frank zijn. Eindelijk is het surprise-avond.

Alle stilgehouden geheimen zullen nu uitkomen. Ik ben aan de beurt. Ik krijg een prachtig gedicht van mijn man. In de lade zitten een plant en een met kettingen opgesmukte beer, die als masker een afbeelding van mijn gezicht draagt. Ik ben zó verbaasd. Ik heb niet eens door dat mijn man een prachtige lade voor onze kampeerbus heeft gemaakt. Op de lade is het busje geplakt waar heel klein mijn naam op staat.

Ik besef langzamerhand dat ik op een ernstige manier in een verkokerd perspectief was beland. Ik kijk naar mezelf als een ruimdenkend persoon, maar ik kan dus óók last hebben van een verkokerd perspectief. Alle aanwijzingen die er op zouden wijzen dat mijn man met een surprise voor mij bezig was pasten niet in mijn idee dat hij bezig was met een cadeau voor Frank. Verbijsterd ben ik door deze gewaarwording. Tegelijkertijd begrijp ik nu veel beter hoe moeilijk het is om los te komen van een idee of een denkrichting.

Piaget had het over een denkraam, waarin je bewijzen zoekt om je gelijk te bewijzen tot dit niet meer houdbaar is, pas dan ben je bereid je mening te veranderen.

Denk aan vroeger, bestaat Sinterklaas wel of niet? Toen mijn dochter op vierjarige leeftijd zag dat de middag-Sint toch heel anders was dan de ochtend-Sint, verloor zij haar geloof. Mijn oudere zoon bleef geloven, dat vond hij een gunstiger perspectief. Een perspectief ontstaat niet alleen uit denken, maar vooral ook uit ervaringen en gewaarwordingen. Ik begrijp het geloof in nepnieuws nu weer wat beter en het dwaalspoor dat de recherche soms volgt tijdens onderzoek. Als het je uitkomt en past bij de ideeën die je hebt, zet je andere feiten en denkrichtingen (te?) makkelijk opzij. Een eye-opener!

Auteur Wieke Dijk
wieke Dijk
40 jaar onderwijs betekent veel verhalen vertellen. Verhalen schrijven geeft me nu plezier en inzicht. Geen abstracte taal, maar ervaring zo beeldend mogelijk beschrijven en verbinden aan onderliggende theorieën op het gebied van filosofie, psychologie en … het leven.